ЗАМОНАВИЙ АЁЛЛАР МАТБУОТИДА ЖУРНАЛИСТ МАҲОРАТИ ВА ЎЗИГА ХОС ЛЕКСИК ХУСУСИЯТЛАРИ

Abstract

Адабий тил – миллатни бирлаштирувчи ягона восита. Тил – халқники, ҳеч ким уни ўзича ўзгартираверишга ҳақли эмас. Ҳатто, миллатнинг бир бўлаги бўлган қавмнинг шеваси билан адабий тил  ўртасида у ёки бу масала, сўз ёки шаклда қандайдир икки хиллик келиб чиқса, албаттаки, адабий тил “енгади”. Бошқа ҳеч иложи йўқ. Шундай қилмасак, бошбошдоқлик келиб чиқади. Кейин эса калаванинг учини йўқотиб қўямиз. Ушбу мақолада ҳам замонавий аёллар журналида айнан тилнинг ўзига хос хусусиятлари қандай ёритилиши таҳлил ва таққослашлар билан ўрганилган.